Kamienica powstała w XVI-XVII wieku według „trzeciego morandowskiego wzorca”. 3-kondygnacyjna podpiwniczona na planie wydłużonego prostokąta. Fundamenty tak jak i ściany, attyka, sklepienia zostały wykonane z cegły palonej pełnej. Stropy żelazno-betonowe z drewnianym podwieszanym stropem lub gładkie tynkowane sufity. Dach 2-spadowy obity blachą miedziową. W kamienicy występują sklepienia krzyżowe, kolebkowo-krzyżowe i kolebkowe. W elewacji frontowej występują kordonowe gzymsy i fryzy, dekoracja z okresu późnego renesansu, z dostrzegalnymi elementami orientalnymi, łuki arkad są półkoliste.
Użytkowanie obecne: kulturowe